Intro
Akala ko ba bagong pilipinas?
'Di ba sabi nyo, bagong mukha?
May prinsipyo’t may isang salita,
Pero bakit ngayon, pagnanakaw mas garapalan na?

Verse 1
Akala ko’y dala nyo’y liwanag,
Pero kami pala’y pilit binubulag.
Mga mata’y tinatakpan ng dilim,
Habang kaban ng bayan ay sinisipsip!
Ang dugo’t pawis ng Pilipino,
Ginawang puhunan sa negosyo, kayo'y puro kasinungalingan.
Sa kanilang salita't posisyon,
Lahat sunod-sunuran, bulag, pipi't bingi sa hinaing ng bayan.

Chorus
Sa Bagong Pilipinas, Busog ang mga buwaya,
Yaman ng bayan, ninanakaw ng paulit-ulit.
Sa Senado’t Kongreso, pondo’y nilalaro,
Tayo'y naghihikahos, sila’y nagpipiyesta.
Bagong Pilipinas, puro pangako lang,
Pait at luha ang sa’tin ang naiwan.
Sa ngalan ng bayan, huwag magpakatanga,
Tayo’y bumangon laban sa kanila.

Verse 2
Kung makapag-ayuda, parang utang na loob,
Turing nila sa tao, parang asong nakatali.
Pinapakain ng tira-tira, na parang grasya,
Pero 'di mo alam, kinain na nila ang yaman ng bayan.
Pinilit naming maniwala, nagtiwala sa salita,
Pero bayan ko, nilamon na ng sistema.
Sa bagong pilipinas, walang pagbabago,
Buwaya pa rin lahat, busog sa dugo't pawis ng bawat pilipino.


Chorus
Sa Bagong Pilipinas, Busog ang mga buwaya,
Yaman ng bayan, ninanakaw ng paulit-ulit.
Sa Senado’t Kongreso, pondo’y nilalaro,
Tayo'y naghihikahos, sila’y nagpipiyesta.
Bagong Pilipinas, puro pangako lang,
Pait at luha ang sa’tin ang naiwan.
Sa ngalan ng bayan, huwag magpakatanga,
Tayo’y bumangon laban sa kanila.

Verse 3
Nakikita mo ba ang kanilang kalakaran?
Tao’y gusto nilang manglimos, habang sila’y pinupuri.
Mga proyekto’y papogi, puro pagpapanggap,
Pondo ng bayan, diretsong bulsa ang lagayan.
Bayan ay umiiyak, pilit na sinasakal,
Sila’y nagpapayaman sa gitna ng kaban.
“Bagong Pilipinas,” pero luma ang galawan,
Mga lider ng bayan, sanay sa pandarambong at kasinungalingan.
Sa likod ng pangako, puro huwad na layunin,
Pera ng bayan, kanilang tunay na hangad!

Chorus
Sa Bagong Pilipinas, Busog ang mga buwaya,
Yaman ng bayan, ninanakaw ng paulit-ulit.
Sa Senado’t Kongreso, pondo’y nilalaro,
Tayo'y naghihikahos, sila’y nagpipiyesta.
Bagong Pilipinas, puro pangako lang,
Pait at luha ang sa’tin ang naiwan.
Sa ngalan ng bayan, huwag magpakatanga,
Tayo’y bumangon laban sa kanila.

Bridge
Senado’t Kongreso, nagkaisang maglaro,
Pondo ng bayan, ginawang parang casino.
Sila ang dealer, tayo ang taya,
Laging talo ang Pilipino, walang napapala.

Chorus
Sa Bagong Pilipinas, Busog ang mga buwaya,
Yaman ng bayan, ninanakaw ng paulit-ulit.
Sa Senado’t Kongreso, pondo’y nilalaro,
Tayo'y naghihikahos, sila’y nagpipiyesta.
Bagong Pilipinas, puro pangako lang,
Pait at luha ang sa’tin ang naiwan.
Sa ngalan ng bayan, huwag magpakatanga,
Tayo’y bumangon laban sa kanila.

Outro
Akala ko ba bagong pilipinas?
Nasaan ang prinsipyo? Nasaan ang salita?
Bayan ko, bumangon na—sobra na!

"Bagong Pilipinas (Buwaya Version)" is a powerful and unfiltered Tagalog rap that exposes the harsh realities behind the facade of change in the Philippines. With sharp, impactful lyrics, the song critiques the rampant corruption, false promises, and betrayal of public trust by leaders who claim to represent progress but thrive on deceit.

This track serves as a wake-up call for every Filipino, challenging them to open their eyes to the truth and rise against a broken system that continues to exploit the nation. The raw energy of the verses, paired with a rallying chorus, delivers a message of defiance and hope, urging the people to fight for genuine change and accountability.